» Ład Społeczny ✔️ Socjologia Pracy Religii Kultury Tożsamość Socjalizacja

WWW.SOCJOLOGIA.XMC.PL

*** Nauka Praca Religia Kultura Sztuka Opinia Publiczna Cechy Typy Tematy Opisy Teoria ***

» » Tematy « «

» » Tags « «

👍 Ład Społeczny

Przejawy ładu społecznego:
1. ograniczanie indywidualnej spontaniczności
2. komplementarność działań ludzkich
3. przewidywalność ludzkich zachowań
4. spójność norm wyznaczających porządek społeczny
5. ciągłość życia społecznego

Stanisław Ossowski – Koncepcje ładu społecznego:

Istnieją trzy podstawowe typy zachowania zbiorowego:

1. Członkowie zbiorowości zachowują się zgodnie z normami i wzorami utrwalanymi przez tradycję. Są to zachowania bezrefleksyjne.

2. Zachowania ludzi są rezultatem wzajemnego oddziaływania różnych ośrodków decyzji (jednostkowych i zbiorowych). Ma to miejsce w systemach wysoce zindywidualizowanych

3. Zachowania, którymi kieruje jeden ośrodek decyzyjny. Są to zachowania podporządkowane.
Trzem typom zachowań idealnych odpowiadają kolejno trzy koncepcje ładu społecznego:

1. Ład przedstawień zbiorowych – życie oparte jest na konformizmach, uregulowane przez tradycyjne zbiory charakterystyczne dla zbiorowości wiejskich i społeczeństw pierwotnych.

2. Ład policentryczny – równowaga społeczna osiągana jest automatycznie; w sposób automatyczny dopasowują się indywidualne obyczaje. Charakterystyczny dla leseferyzmu.

3. Ład monocentryczny – życie społeczne uregulowane jest przez centralne ośrodki decyzyjne; charakterystyczny dla biurokracji w której istnieje hierarchia stanowisk. Interferencja decyzji jest (teoretycznie) całkowicie wykluczona.

Bezinterferencyjny proces decyzyjny
Interferencja wielu ośrodków decyzji
Działania nieskoordynowane przez jeden wspólny ośrodek decyzyjny
– ład przedstawień zbiorowych
– ład policentryczny
Działania skoordynowane przez jeden wspólny ośrodek decyzyjny
– ład monocentryczny
– ład porozumień zbiorowych

Ład porozumień zbiorowych – współdziałanie zorganizowane.
Koncepcja Ossowskiego umożliwia rozważania nad powiązaniami politycznymi i ekonomicznymi oraz między życiem społecznym i politycznym.

Dezorganizacja:
Dezorganizacja może być opisywana w sposób obiektywny i subiektywny.
Obiektywny wymiar dezorganizacji (wymiar społeczny):

– przestępczość
– narkomania
– lekomania
– alkoholizm
– samobójstwa
– choroby psychiczne
– seksualne schorzenia dewiacyjne

Subiektywny wymiar dezorganizacji (wymiar psychologiczny):

Przekonania – np. bezsilności, gniewu, anomii, izolacji kulturowej i społecznej, samowyobcowania.
– odczucia
– oczekiwania

Poczucie bezsilności – jednostka uważa, ze skutki jej działań nie zależą od jej zachowania. Jednostka uważa, że nie ma wpływu na to, co się dookoła niej dzieje.
Poczucie bezsensu – jednostka nie posiada nawet minimum jasności do podejmowania decyzji.
Poczucie anomii – aby osiągnąć zamierzone cele, jednostka musi postąpić w sposób społecznie nieakceptowany.
Poczucie izolacji kulturowej i społecznej – przekonanie o wyobcowaniu ze społeczeństwa.
Poczucie samowyobcowania – brak możliwości samorealizacji, wyrażany w kategoriach deprecjacji.

Termin „społeczeństwo” można definiować przez:
– łączność przestrzenną, biologiczną, ekonomiczną
– więź społeczną, czyli zbiorowość.

Społeczeństwo dzieli się na zbiorowości. W tradycji socjologicznej pojęcie grupy społecznej rozumiane jest szerzej, aniżeli w innych dziedzinach nauk społecznych, i najczęściej utożsamiane jest ze zbiorowością. Jan Szczepański odgranicza zbiorowość i grupę, czyni zbiorowość pojęciem szerszym od grupy społecznej.

Charakterystyczne cechy grupy społecznej:

– trwałość
– identyfikacja
– mechanizmy rekrutacji
– cele i dążenia
– statusy i role
– mechanizmy kontroli społecznej

U Szczepańskiego grupa społeczna jest pewnym typem zbiorowości

Agregat społeczny – ogół jednostek posiadających jakąś wspólną cechę, wyróżnioną przez obserwatora zewnętrznego.

Zbiór społeczny – nie ma więzi między jednostkami wchodzącymi w skład zbioru.

Kategoria społeczna – zbiór wyróżniony na podstawie cech ważnych dla życia społecznego – np. płeć, wiek, zawód. Tak samo jak zbiór społeczny, kategoria społeczna nie jest połączona żadną więzią społeczną.

Zbiorowość społeczna – dowolne skupienie ludzi, w którym wykształciła się i utrzymuje (chociaż przez krótki czas) więź społeczna.